وقتی مطمئن شدم که امسال قسمت من نیست به کربلا مشرف شوم و از پیاده‌روی در مسیر نجف به کربلا و از عاشقی تا بین‌الحرمین جا مانده‌ام، خیلی دلم شکست و تنها چیزی که دلداری‌ام می‌داد این بود که می‌دانستم در روز اربعین حسینی، امسال هم مراسم جاماندگان برگزار می‌شود و می‌توانم با پیاده‌‌روی در مسیر منتهی به حرم مطهر رضوی، شمه‌ای از حال و هوای مشایةالحسین را حس کنم.

در ساعات ابتدایی روز اربعین خودم را به ابتدای مسیر رساندم اما مراسم خیلی زودتر آغاز شده بود و مسیر پیاده‌روی مملو از مردم بود. اولین چیزی که نظر هر بیننده‌ای را جلب می‌کند این است که با وجود مشکلات و نارضایتی‌هایی که در جامعه وجود دارد و با اینکه شبکه‌های معاند با تمام توان به تبلیغات خود ادامه می‌‌دهند اما مراسم‌های مذهبی هر سال پرشورتر از سال گذشته برگزار می‌شود و حتی اگر برگزارکنندگان بی‌نظمی کنند، حضور پرشور مردم همه کمبودها را پوشش می‌‌دهد و در این مراسم هم بیشتر بودن جمعیت نسبت به سال قبل به چشم می‌آمد.

حضور بچه‌ها، از شیر‌خواره‌های سوار کالسکه تا نوجوانانی که شور گرداندن پرچم‌ها را دارند، انسان را به فکر فرو می‌برد که مگر گوشی‌های هوشمند و بازی‌های یارانه‌ای، آن‌هم در تابستان که خبری از درس و مشق نیست، همه فکر و ذکر این بچه‌ها نبود، پس این‌ها اینجا چه کار می‌کنند؟ درست است که پدر و مادرهایشان آن‌ها را به این مراسم آورده‌اند و ممکن است وقتی به خانه می‌روند دوباره به دنیای دیجیتال برگردند، اما وقتی اینجا هستند خیلی خوشحال‌اند و این فرصت مغتنمی در اختیار مبلغان کودک و نوجوان قرار می‌دهد.

در طول مسیر، همه حال و هوای معنوی دارند، اما از هر چند نفر یک نفر را می‌بینی که چهره‌اش با دیگران فرق دارد، یا اشک می‌ریزد یا ایستاده و سمت حرم امام رضا# خیره شده، یا مشغول خواندن زیارت است؛ اینجا مسیر حل مشکلات است و می‌دانیم که هر وقت برای حل مشکلمان هیچ راهی پیدا نکردیم این مسیرها به مشکل‌گشایی منتهی می‌شود.

طرف دیگر مراسم، برگزارکنندگان و خادمان مردم هستند که امسال در کنار نهادهای اجرایی و فرهنگی استان، مساجد و هیئت‌‌های مذهبی نیز 170 موکب در طول مسیر برپا کرده و علاوه بر پذیرایی، خدمات فرهنگی هم ارائه می‌دهند.

این خادمان هم با اینکه مشغول کار هستند اما از فضای معنوی که با حضور زائران ایجاد می‌شود دور نمی‌مانند؛ مثلا عکاسی را دیدم که می‌خواست حضور زائران در کنار ضریحی نمادین را ثبت کند اما صدای مداحی که از بلندگوها پخش می‌شد و بوسه‌های بچه‌ها به ضریح نمادین حضرت رقیه> امانش نمی‌داد و گریه‌اش جلوی کارش را گرفته بود.

گروهی واکس می‌زدند، نهادهایی خدمات پزشکی ارائه می‌دادند، مردمی در کنار پاکبان‌ها به تمیزکردن مسیر می‌پرداختند، افرادی میز خدمت به نیازمندان برپا کرده بودند و برای اهدای خون هم چند محل در طول مسیر در نظر گرفته شده بود.

موکب‌های مساجد شهر هم مثل سال گذشته با مدیریت مرکز رسیدگی به امور مساجد استان های خراسان در طول مسیر هر کدام خدمتی ارائه می‌دادند؛ غرفه کودک و نوجوان، میز پاسخگویی به سؤالات شرعی، تعزیه‌خوانی، گروه سرود، معرفی ظرفیت‌های مسجدی و...

با اتمام مراسم اما کار خدمت‌رسانی به اتمام نمی‌رسد و کار اصلی که پذیرایی از زائران امام رئوف در دهه آخر صفر است تازه آغاز می‌شود و در طول مسیر راهپیمایی امروز نیز پوسترها و بروشورهای آن به چشم می‌خورد.

چند ایستگاه برای معرفی این طرح اختصاص یافته بود که با نام هم‌محله امام رضا# در چهار عرصه «حمل و نقل رایگان»، «اسکان رایگان»، «نذر خدمت و مهارت» و «موکب‌داری» اجرا می‌شود و سامانه zaer.masjedona.ir هم برای علاقه‌مندان به خدمت در هر کدام از این محورها در نظر گرفته شده است.

امیدوارم هرکس امروز در پیاده‌روی‌های نمادین در شهرهای مختلف شرکت می‌کند، سال آینده در مسیر اصلی پیاده‌روی اربعین از نجف به سمت کربلا قدم بگذارد.