ابو یحیاى صنعانى مى‏‌گوید: در مکه به حضور امام رضا# شرفیاب شدم، دیدم حضرت موز را پوست مى‏کند و به فرزندش ابو جعفر می‌دهد عرض کردم: این همان مولود پرخیر و برکت است؟ فرمود:« آرى، این مولودى است که در اسلام مانند او و با برکت‏تر از او برای شیعیان ما زاده نشده است«.(بحارالأنوار،جلد5)

مقدمه:

لقب‌های زیادی برای پیشوای نهم # ذکر شده است از جمله: تقی، جواد، مرضی و... همچنین در میان شیعیان و اهل سنت به لقب باب المراد مشهور بود، زیرا حاجت‌های مردم را بسیار برآورده می‌ساخت، ولی مشهورترین لقب‌های ایشان تقی و جواد است، زیرا آن حضرت باتقواترین فرد اهل زمان خود بود و کسی در جود و بخشش در مرتبه آن حضرت قرار نداشت، وظهور جود وبخشش در بین اِیمه# در امام جواد# بیشتر بوده است.

نکته‌ها:

* تولد امام جواد# خیر و برکت خاصّى براى شیعیان به ارمغان آورد.

* گروه«واقفیه» امامت امام رضا# را انکار کردند و از سویی امام رضا # تا حدود چهل و هفت سالگى داراى فرزند نشده بود.

* احادیث رسیده از پیامبر حاکى بود که امامان دوازده نفرند که فقدان فرزند براى امام رضا# هم امامت خود آن حضرت، و هم تداوم امامت را زیر سؤال مى‏برد.

* جواد یعنی بخشنده‌ایی که بی منت و بی انتطار می‌بخشد.

* إمام محمد تقی الجواد# فرمودند: « الْمُؤمِنُ یَحْتاجُ إلی ثَلاثِ خِصال: تَوْفیق مِنَ اللهِ عَزَّ وَجَلَّ وَواعِظ مِنْ نَفْسِهِ وَقَبُول مِمَّنْ یَنْصَحُه ؛ مؤمن در هر حال نیازمند به سه خصلت است، توفیق از طرف خداوند متعال، واعظی از درون خود، قبول و پذیرش نصیحت کسی که او را نصیحت نماید».(بحارالأنوار،ج72)