هشدار به چهار چیز
قال امیرالمؤمنین#:« کَمْ مِنْ مُسْتَدْرَج بِالاْحْسَانِ إِلَیْهِ، وَمَغْرُور بِالسَّتْرِ عَلَیْهِ، وَمَفْتُون بِحُسْنِ الْقَوْلِ فِیهِ! وَمَا ابْتَلَى اللَّهُ أَحَداً بِمِثْلِ الاْمْلاَءِ لَهُ(حکمت116) ؛
چه بسیارند کسانى که به وسیله نعمتى که به آنها داده شده غافل مىشوند و به سبب پرده پوشى خدا بر آنها مغرور مىگردند و بر اثر تعریف و تمجید از آنان فریب مىخورند و خداوند هیچ کس را به چیزى مانند مهلت دادن (و ادامه نعمت ها و ترک عقوبت) آزمایش نکرده است».
مقدمه:
کسیکه ما را هشدار به چیزی میدهد، در واقع ما را آگاه به خطراتی میکند باعث هلاکت ما میشود، پس او خیرخواه ماست، لذا باید از او استقبال کرده و به هشدارهای او توجه و عمل کرد.
نکتهها:
* «مستدرج» از ریشه «استدراج» در لغت، یعنى چیزى را تدریجاً به سمت و سویى بردن. در اصطلاح یعنی کسى را مرحله به مرحله غرق در نعمت کنند، و بدون این که خود متوجه شود در دام مجازات گرفتار کنند.
* قرآن مجید در سوره اعراف آیة182 میفرماید:« وَ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنا سَنَستَدرِجِهِم حَیثُ لَا یَعلَمُونَ ؛ و کسانى که آیات ما را دروغ شمردهاند از آنجا که ندانند بدامشان مىآوریم».(شرح نهجالبلاغه آیةالله مکارم شیرازی)
* خداوند با اسم ستارالعیوب بر اعمال انسانها پردهپوشی میکند(...بِالسَّتْرِ عَلَیْهِ...). (شرح نهجالبلاغه آیةالله مکارم شیرازی)
* پردهپوشی خداوند در بعضیها فرصتی است برای هدایت، أما برای بعضیها به علت ضعف خودشان باعث غرور و گمراهی میشود(...وَمَغْرُور بِالسَّتْرِ عَلَیْهِ...). (شرح نهجالبلاغه آیةالله مکارم شیرازی)
* از اقتضاءات تعریف و تمجید دیگران، فریب خوردن است یعنی دچار عجب و منِیَّت شدن(...وَمَفْتُون بِحُسْنِ الْقَوْلِ فِیهِ...). (شرح نهجالبلاغه آیةالله مکارم شیرازی)
* مهلت دادن خدا و نعمت فراوان آزمون الهی است همچون «قارون» که با داشتن آن همه امکانات در اوج غرور و غفلت قرار داشت(...وَمَا ابْتَلَى اللَّهُ أَحَداً بِمِثْلِ الاْمْلاَءِ لَهُ). (شرح نهجالبلاغه آیةالله مکارم شیرازی)
* واژه «املاء» به معناى «کمک دادن» و گاه به معناى «مهلت دادن» است که آن نیز نوعى کمک به شمار مى آید، ولى معمولا در قرآن مجید به مهلت دادنى اطلاق شده که مقدمه عذاب دردناک است. (شرح نهجالبلاغه آیةالله مکارم شیرازی)
قال امیرالمؤمنین#:« کَمْ مِنْ مُسْتَدْرَج بِالاْحْسَانِ إِلَیْهِ، وَمَغْرُور بِالسَّتْرِ عَلَیْهِ، وَمَفْتُون بِحُسْنِ الْقَوْلِ فِیهِ! وَمَا ابْتَلَى اللَّهُ أَحَداً بِمِثْلِ الاْمْلاَءِ لَهُ(حکمت116) ؛
چه بسیارند کسانى که به وسیله نعمتى که به آنها داده شده غافل مىشوند و به سبب پرده پوشى خدا بر آنها مغرور مىگردند و بر اثر تعریف و تمجید از آنان فریب مىخورند و خداوند هیچ کس را به چیزى مانند مهلت دادن (و ادامه نعمت ها و ترک عقوبت) آزمایش نکرده است».
مقدمه:
کسیکه ما را هشدار به چیزی میدهد، در واقع ما را آگاه به خطراتی میکند باعث هلاکت ما میشود، پس او خیرخواه ماست، لذا باید از او استقبال کرده و به هشدارهای او توجه و عمل کرد.
نکتهها:
* «مستدرج» از ریشه «استدراج» در لغت، یعنى چیزى را تدریجاً به سمت و سویى بردن. در اصطلاح یعنی کسى را مرحله به مرحله غرق در نعمت کنند، و بدون این که خود متوجه شود در دام مجازات گرفتار کنند.
* قرآن مجید در سوره اعراف آیة182 میفرماید:« وَ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنا سَنَستَدرِجِهِم حَیثُ لَا یَعلَمُونَ ؛ و کسانى که آیات ما را دروغ شمردهاند از آنجا که ندانند بدامشان مىآوریم».(شرح نهجالبلاغه آیةالله مکارم شیرازی)
* خداوند با اسم ستارالعیوب بر اعمال انسانها پردهپوشی میکند(...بِالسَّتْرِ عَلَیْهِ...). (شرح نهجالبلاغه آیةالله مکارم شیرازی)
* پردهپوشی خداوند در بعضیها فرصتی است برای هدایت، أما برای بعضیها به علت ضعف خودشان باعث غرور و گمراهی میشود(...وَمَغْرُور بِالسَّتْرِ عَلَیْهِ...). (شرح نهجالبلاغه آیةالله مکارم شیرازی)
* از اقتضاءات تعریف و تمجید دیگران، فریب خوردن است یعنی دچار عجب و منِیَّت شدن(...وَمَفْتُون بِحُسْنِ الْقَوْلِ فِیهِ...). (شرح نهجالبلاغه آیةالله مکارم شیرازی)
* مهلت دادن خدا و نعمت فراوان آزمون الهی است همچون «قارون» که با داشتن آن همه امکانات در اوج غرور و غفلت قرار داشت(...وَمَا ابْتَلَى اللَّهُ أَحَداً بِمِثْلِ الاْمْلاَءِ لَهُ). (شرح نهجالبلاغه آیةالله مکارم شیرازی)
* واژه «املاء» به معناى «کمک دادن» و گاه به معناى «مهلت دادن» است که آن نیز نوعى کمک به شمار مى آید، ولى معمولا در قرآن مجید به مهلت دادنى اطلاق شده که مقدمه عذاب دردناک است. (شرح نهجالبلاغه آیةالله مکارم شیرازی)