قال امیرالمؤمنین#:« إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِالاْنْبِیَاءِ أَعْلَمُهُمْ بِمَا جَاءُوا بِهِ، ثُمَّ تَلاَ: (إِنَّ أَوْلَى النّاسِ بِإِبْراهِیمَ لَلَّذِینَ اتَّبَعُوهُ وَهذَا النَّبِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا) ثُمَّ قَالَ: إِنَّ وَلِیَّ مُحَمَّد مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ وَإِنْ بَعُدَتْ لُحْمَتُهُ، وَإِنَّ عَدُوَّ مُحَمَّد مَنْ عَصَى اللَّهَ وَإِنْ قَرُبَتْ قَرَابَتُهُ(حکمت96) ؛

نزدیک‌ترین و شایسته‌ترین مردم به پیامبران، آنهایى هستند که از همه به تعلیماتشان آگاه‌ترند، سپس حضرت(علیه السلام) این آیه را تلاوت فرمود: شایسته‌ترین و نزدیک‌ترین مردم به ابراهیم آنهایی هستند که از او پیروى کردند و نیز این پیامبر و مؤمنان به این پیامبر، سپس امام(علیه السلام) فرمودند: به یقین دوست محمد(صلى الله علیه وآله) کسى است که خدا را اطاعت کند، هرچند پیوند نسبى اش دور باشد و دشمن محمد(صلى الله علیه وآله) کسى است که خدا را نافرمانى کند هرچند قرابت او نزدیک باشد».

مقدمه:
انبیا الهی حجةالله و وسیله ارتباط ما ب خدا هستند که باید با آنها دوست باشیم و از دشمنی با آنها بپرهیزیم، اما نکته مهم ایت است که طریقه دوستی با انبیا الهی ررا باید یاد بگیریم.

نکته‌ها:

* نزدیکترین افراد به انبیا عالمترین آنها به چیزی است که خدا به آنها نازل می‌کند(إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِالاْنْبِیَاءِ أَعْلَمُهُمْ بِمَا جَاءُوا بِهِ ). (شرح نهج‌البلاغه آیةالله مکارم شیرازی)

* منظور از علم و آگاهى در اینجا همان علمى است که دعوت به عمل مى‌کند، زیرا ثمره درخت علم، عمل است( ...أَعْلَمُهُمْ بِمَا جَاءُوا بِهِ)، البته مؤید این مطلب، استناد امام# به آیة قرآن، است(إِنَّ أَوْلَى النّاسِ بِإِبْراهِیمَ لَلَّذِینَ اتَّبَعُوهُ وَهذَا النَّبِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا).
* «لُحمَة» معانى مختلفى دارد، در اینجا به معناى قرابت و نزدیکى است. (شرح نهج‌البلاغه آیةالله مکارم شیرازی)

* مراد از «ولىّ» در اینجا همان اولى و دوست است(إِنَّ وَلِیَّ مُحَمَّد مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ). (شرح نهج‌البلاغه آیةالله مکارم شیرازی)

* دوست حضرت محمد@ کسی است که مطیع و عبد الله باشد، قرابت فامیلی ملاک نیست(إِنَّ وَلِیَّ مُحَمَّد مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ وَإِنْ بَعُدَتْ لُحْمَتُهُ).

* دشمن حضرت محمد@ کسی است که گناه انجام می‌دهد(وَإِنَّ عَدُوَّ مُحَمَّد مَنْ عَصَى اللَّهَ وَإِنْ قَرُبَتْ قَرَابَتُهُ).

* دشمنی با دشمنان خدا(یبری) و دوستی با دوستان خدا(تولی) بر امت پیامبر@ واجب است. (شرح نهج‌البلاغه آیةالله مکارم شیرازی)

* در نظام ارزشى جاهلى عرب رابطه هاى نسبى و قبیله اى اهمیت فوق العاده داشت که افراد به آن افتخار مى کردند. اسلام خط بطلان بر آنها کشید و معیار ارزش وجود انسان را تقوا و پرهیزگارى شمرد: (إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللهِ أَتْقَاکُمْ)

* امام سجاد# در بحارالانوار ج 46 فرمود:« خَلَقَ اللَّهُ الْجَنَّةَ لِمَنْ أَطَاعَهُ أَحْسَنَ وَلَوْ کَانَ عَبْداً حَبَشِیّاً وَخَلَقَ النَّارَ لِمَنْ عَصَاهُ وَلَوْ کَانَ وَلَداً قُرَشِیّاً; خداوند بهشت را آفریده براى کسانى که او را اطاعت کنند و این کار را به خوبى انجام دهند، هرچند برده حبشى باشند و دوزخ را آفریده براى کسانى که او را عصیان کنند، هرچند فرزندى از دودمان قریش باشند».
* در حدیثى در بحارالانوار ج46، از امام باقر# مى خوانیم که امیر مؤمنان# به ابوذر فرمود: «یا أباذَر إنَّ سَلْمانَ بابَ اللهِ فِى الاْرْضِ مَنْ عَرَفَهُ کانَ مُؤمِناً وَ مَنْ أنْکَرَهُ کانَ کافِراً وَ إنَّ سَلْمانَ مِنّا أَهْلُ الْبَیْتِ; اى ابوذر، سلمان درى است از درهاى الهى در زمین، هر کس او را درست بشناسد مؤمن است و هر کس او را انکار کند کافر است و سلمان از ما اهل بیت است».