آیت‌الله صدرالدین عارفی‌نژاد و پدر روحانی‌اش را باید از پایه‌گذاران مقابله با ظلم و جور رژیم شاه در جنوب خراسان یا مرکز آن (بیرجند) دانست که در کنار این مبارزات، همواره به عنوان یک امام جماعت طراز، سالیان متمادی در دو مسجد مصلی و جامع پایین شهر فعالیت مؤثری داشت.

آیت‌الله عارفی‌نژاد فرزند ارشد آیت‌الله شیخ محمدجواد عارفی‌نژاد، متولد 1315 (ه.ش) در بیرجند بود که دبستان و دبیرستان را در همین شهر گذارند و بعد وارد حوزه علمیه معصومیه بیرجند شد، مدتی را در حوزه علمیه در محضر پدر تلمذ کرد؛ بعد از آن به حوزه علمیه قم رفت و تا یک سال قبل از پیروزی انقلاب در قم به تحصیل علوم دینی مشغول بود.

وی یک سال قبل از 22 بهمن 57 به بیرجند برگشت و با سخنرانی‌ها و افشاگری علیه شاه، از طلایه‌داران راهپیمایی‌های ضد طاغوت تا لحظه شیرین پیروزی انقلاب اسلامی در این دیار بود. آیت‌الله عارفی‌نژاد در زمان پیروزی انقلاب اسلامی، مسئولیت کمیته انقلاب بیرجند را به مدت سه ماه عهده‌دار بود که بعد از این مدت، تصمیم به کناره‌گیری از کار می‌گیرد و به جایگاه اصلیش که همان تدریس در حوزه‌های علمیه بود، برگشت.

ایشان بیش از نیم قرن، مسئولیت حوزه علمیه معصومیه و سفیران هدایت بیرجند را بر عهده داشت و در طول تمامی این سال‌ها، شاگردان و مبلغان بسیاری را تربیت کرد.

سرانجام در پانزدهمین روز از مهرماه سال 1403 در سن 88 سالگی و پس از مجاهدت‌های فراوان، به علت کهولت سن، دعوت حق را لبیک گفت.