دوباره محرم رسید؛ عزاداری، شور و شعور؛ توسل، تضرع و گشایش؛ تفکر، تدبر و الگوبرداری و نیز تلاش برای قدم‌گذاشتن در مسیر صحیح و پشتیبانی از ولایت.

وقتی چند روز مانده به محرم از خیابان‌های مختلف شهر عبور می‌کنی، جوانان، بزرگ‌ترها، کسبه و اهالی هر محله را مشغول نصب پرچم و بیرق و فعالیت‌های دیگر برای استقبال از مراسم عزاداری سید و سالار شهیدان می‌بینی؛ مردمی با عقاید و ظاهرهایی کاملا متفاوت و گاهی متضاد با یکدیگر که در کنار هم سعی در سیاه‌پوش‌کردن شهر دارند.

جلودار همه این حرکت‌ها، مساجد سطح شهرها و روستاها هستند که هرکدام به‌نوعی خود را برای برگزاری عزاداری در شب‌وروزهای دو ماه محرم و صفر آماده می‌کنند، دو ماه از سال که نشان از رنج اهل‌بیت پیامبر دارد و با قیام حضرت حسین‌ بن علی و یارانش آغاز شده و با تبلیغ خواهر و فرزند داغ‌دیده‌اش به پایان می‌رسد.

مسجد، اولین محل تبلیغ دین و آموزه‌های کربلا توسط روحانیان و طلاب است که در ایام عزاداری اهل‌بیت پیامبر نیز نقش اصلی خود را ایفا می‌کند و محرم و صفر، فرصت هرساله برای مساجد و مبلغان، جهت ترویج آموزه‌های ناب اسلامی در سایه شور حسینی است؛ چنان‌که رهبر معظم انقلاب در توصیه به روحانیان و مبلغان می‌فرمایند: «این پایگاه عظیم تبلیغ مسجد و حسینیه و زیر خیمه امام‌حسین علیه‌السّلام را قدر بدانید. این بسیار نافذ و مؤثّر و مبارک است... ذهن مردم را روشن کنید... دین صحیح و پیراسته را به آن‌ها تعلیم دهید؛ آن‌ها را به فضیلت و اخلاق اسلامی آشنا کنید؛ با عمل و زبان، فضیلت اخلاقی را در آنها به وجود آورید... این می‌شود آن مشعل فروزانی که هریک از شما عزیزان این مشعل را در هرجا روشن کنید، دل‌ها روشن خواهد شد؛ آگاهی به وجود خواهد آمد؛ حرکت به‌وجود خواهد آمد...» (بیانات در دیدار جمعی از روحانیان، 23/01/1378)

درست است که این روزها غریبانه با محدودیت‌هایی همراه شده که در اثر همه‌گیری بیماری برای برگزاری مراسم‌ها ایجاد شده است؛ اما حال و هوای شهر و عزاداران حسینی با سال‌های دیگر تفاوتی ندارد و شکل برگزاری مراسم‌ها با کمی تغییر در جهت رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی، خود را با شرایط جدید وفق داده است؛ البته زحمت بیشتری را بر دوش خادمان و روحانیان مساجد گذاشته است.